پرداختن به مقوله زیباشناسی در معماری بناها و شهرها به عنوان یک دانش ، تضمین کننده آسایش و امنیت روانی شهروندان است چرا که بخشی از سلامت انسان ها در گرو تاثیرات عوامل محیطی انسان ساخت می باشد، لذا لزوم توجه به این مقوله امری اجتناب ناپذیر است .
زیبایی شناسی را می توان به سه نوع حسی ، فرمی و نمادین تقسیم بندی نمود.در این بین فرم، جنبه ی قابل احساس یک پدیده، شخصیت و هویت قابل درک یک شیء در جهان مادی است و عامل مؤثر در خلق فضا می باشد.
این مقاله، ابتدا به بررسی مفاهیم و تعاریف اولیه فرم و زیبایی درمعماری و منظر شهری و نیز بیان مؤلفه های تاثیر گذار آن در این شاخه بر پایه ی نظریاتی از جمله گشتالت پرداخته است . سپس با استخراج مجموعه ای از معیارها و شاخص ها ، راهکارهایی برای طراحی به جهت افزایش تاثیرگذاری مثبت فرم از لحاظ کیفیت زیبایی در معماری و شهرسازی بر روی روان انسان بیان خواهد کرد.
روش تحقیق در این پژوهش از نوع تحلیلی- توصیفی می‌باشد. گردآوری اطلاعات پژوهش بصورت اسنادی و کتابخانه‌ای بوده است.