ساختمان ها يکی از عمده ترين مصرف کنندگان انرژی درجهان می باشند. به علت افزايش هزينه استفاده از سوخت های فسيلی و نگرانی های محيطی، گرايش به استفاده از موادی با توانايی ذخيره مقدار قابل توجهی انرژی گرمايی رو به افزايش است. يکی از منابع عظيم انرژی گرمايی، انرژی تابشی خورشيد است. وابستگی تابش خورشيد به زمان و شدت و ضعف آن درطول شبانه روز، اهميت استفاده از موادی جهت ذخيره اين انرژی در ساختمان را نشان می دهد. يکی از راه های ذخيره انرژی در ساختمان، ذخيره به شکل گرمای نهان است. ذخيره انرژی به شکل گرمای نهان به دليل توانايی آن در ذخيره مقدار قابل توجهی انرژی، بر ذخيره انرژی به شکل گرمايی محسوس برتری دارد. به کاربردن مواد تغيير فاز دهنده (PCM) در ساختمان ها تأثير قابل توجهی بر بهبود شرايط آسايش حرارتی و کاهش مصرف انرژی را به همراه دهنده دارد.
ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲ رﺳﺪ طﺮاﺣﻲ و اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﺼﺎﻟﺢ هوشمند در ﻣﻌﻤﺎري، راه ﺣﻠﻲ ﻣﻨﺎﺳﺐ جهت ارﺗﻘﺎي کیفیت زندگی و در راﺳﺘﺎي کاهش ﻣﺼﺮف اﻧﺮژي ﻣﻌﺮﻓﻲ ﮔﺮدد. وﺟﻮد ﻣﺼﺎﻟﺢ و سیستم هاي ﺳﺎزه ای هوشمند در ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ اﻳﺪه ﻛﻨﺘﺮل هوشمند ﺳﺎﺧﺘﻤان‎ها ﻧﻘﺶ اﺳﺎﺳﻲ داﺷﺘﻪ اﺳﺖ. ساختمان های هوشمند اﻳﻦ ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ را دارﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺷﺮاﻳﻂ ﻣﺤﯿﻄﻲ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺗﻐﯿﯿﺮات ﻋﻜﺲ اﻟﻌﻤﻞ ﻧﺸﺎن داده اﻣﻨﯿﺖ و آراﻣﺶ را در جهت ﺗﻮﺳﻌﻪ ﭘﺎﻳﺪار ﺑﺮاي ﺳﺎﻛﻨﯿﻦ ساختمان فراهم آوردند.
در ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺣﺎﺿﺮ، پس از مروری بر مفهوم پایداری و معماری پایدار، به تعریف ﻣﺼﺎﻟﺢ هوﺷﻤﻨﺪ و انواع آن ها پرداخته، سپس کاربرد نوع خاصی از این مصالح با عنوان PCMها ( مواد تغییر فاز دهنده، ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺷﺪه ﺑﺎ ﻓﻨﺎوری‎هاي ﻧﻮﻳﻦ) در ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن، به عنوان نمونه موردی بررسی خواهد شد.
به امید این که اﺳﺘﻔﺎده از اﻳﻦ ﻓﻨﺎوری‎هاي ﻧﻮﻳﻦ درﺻﻨﻌﺖ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن درآﻳﻨﺪه ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮارﮔﺮﻓﺘﻪ ﺗﺎ ﻋﻼوه ﺑﺮاﻳﺠﺎد زﻳﺒﺎﻳﻲ ﺑﺎﻋﺚ ﺻﺮﻓﻪ ﺟﻮﻳﻲ و ﻛﻨﺘﺮل ﻣﺼﺮف اﻧﺮژي گشته، و بتواند به عنوان الگویی موفق در معماری کشورمان به کار گرفته شود.