معماری پایدار يكي از موضوع هايي است که در چند دهه¬ی اخیر توجه بسیاری از افراد جهان اعم از متخصصین و عوام را به خود جلب کرده و ايران نیز هم پا با سایر کشورها درصدد به کارگیری آن است. یکی از مسائل مهم در معماری پایدار، توجه به اقلیم و طراحی اقلیمی می باشد. در این مقاله، اقلیم سرد و کوهستانی (یکی از اقلیم های چهارگانه ایران) مورد توجه قرار گرفته است. روش تحقیق حاضر، توصیفی-تحلیلی می باشد و به منظور جمع آوری اطلاعات از شیوه های مختلف اسنادی، کتابخانه ای و منابع اینترنتی استفاده شده است. در این پژوهش پس از مروری بر مفهوم پایداری و معماری پایدار، اقلیم مناطق سرد و کوهستانی معرفی و ویژگی های آن ذکر گردیده است. در این راستا شهر سنندج که نمونه ای از اقلیم سرد و کوهستانی است مد نظر قرار گرفته و عمارت آصف (خانه کرد) به عنوان نمونه موردی در این شهر، بررسی شده است. این عمارت سنتی و قدیمی، به عنوان بنایی شناخته شده است که بیشترین سازگاری با اقلیم را داشته و به نوعی اصول معماری پایدار در آن رعایت گشته است. نمونه ای که راهکارهای ماهرانه ای جهت استفاده درست از منابع تجدید پذیر ارائه داده است که با در نظر گرفتن آن ها می توان به طراحی بناهای مسکونی نوین همساز با اقلیم در این شهر پرداخت. برخی از راهکارهای به دست آمده عبارتند از: استفاده از مصالح بوم آورد و رنگ متناسب با اقلیم منطقه، کاهش نسبت سطح پوسته خارجی ساختمان به حجم فضای مفید، کاهش نسبت سطح بام به سطح مفید ساختمان، استفاده از سیستم گرمایش از کف، اجتناب از پیش بینی پنجره های بزرگ، احداث بنا با کشیدگی در جهت شرقی-غربی، استفاده از مصالح دارای ظرفیت حرارتی بالا در دیوارهای خارجی و بام بنا، استفاده از باغ بام (بام سبز) در ساختمان برای گرم کردن آن در زمستان و خنک نمودن در تابستان و....