این تحقیق به منظور بررسی و ارزیابی زمین جهت توسعه فیزیکی سکونتگاه‌های شهر اراک در محدودهای به مساحت 98/7178 کیلومتر مربع و یا 4/24 درصد کل مساحت استان مرکزی صورت گرفته است. برای رسیدن به این هدف نقشههای توپوگرافی قدیم و جدید محدوده مورد مطالعه، نقشههای زمینشناسی، تصویر ماهوارهای لندست(ETM)، نقشه محدوده شهر اراک، آمارهای اقلیمی و سایر اطلاعات مورد نیاز اخذ شد و با استفاده از مدل منطق فازی در سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) نقشههای مربوط به محدودیت هشت پارامتر ژئومورفولوژی و طبیعی شهرستان اراک تهیه شد. سپس هر کدام از شاخصها با استفاده از مدل منطق فازی ‌استاندارد شده و در قالب رستر به صورت ارزشی از صفر تا یک درآمدهاند. بعد از تهیه لایههای گامای فازی و ارزیابی آن با لایه کنونی شهر و در نظر گرفتن مناطق مخاطراتی مشخص شد که گامای 9/0 بیشترین تطابق را با بافت کنونی شهر اراک دارد. ازنتایج بدست آمده از بررسی نقشهی نهایی مدل ‌منطق‌فازی این است که، بخشهای غربی و جنوبی شهراراک با محدودیت توسعه فیزیکی مواجه می‌باشد. از دیگر نتایج این تحقیق اینکه مناسبترین مکانها برروی نقشه نهایی منطق فازی ‌برای توسعه فیزیکی آینده شهر اراک، بخش‌های شمالی و شرقی محدوده تشخیص داده شده است.