یکی از ویژگی های معماری اسلامی آن است که در مرحله ی خاصی از تکامل انواع بیشمار تزئیناتی که می توان به دیوارها و سطوح داخلی و خارجی بناداد به دیگر عناصر معماری اولویت یافت.
در این مقاله تلاش گردیده که با استفاده از آثار بدیع معماری اسلامی و هنر اسلامی با تزئینات مختلف در معماری اسلامی آشنا شده و نتایج بدست آمده گویای بکارگیری گچ بری و مقرنس کاری در مساجد می باشد. عامل اصلی تکوین هنر اسلامی و پیدایش سبک اموی گردید جز نخستین مکتب های هنر اسلامی بود. و در همان جا بود که برای اولین بار هنر اسلامی با تأثیرپذیری از هنر بیگانه شکل گرفت.
و زیبایی همواره به عنوان یکی از مهمترین ابعاد هنر و معماری اسلامی است و تزئیین حقیقی نیز به عنوان یکی از روش های خلق زیبایی در معماری ایران مورد استفاده قرار می گرفته است. در این مقاله سعی شده تا ضمن زیبایی و تزئینات و نقوشی دیدگاهی را از آثار موجود هنر و معماری اسلامی را بازیافت این مقاله می کوشد به شناخت تزئینات معماری ایرانی – اسلامی با اشکال منظم در طرح ها و نقوش اسلیمی بیانی تحلیلی و توصیفی با استفاده از مطالعات کتابخانه ای که می توان یکی از شاخصه های هنر و معماری اسلامی یاد کرد.