چای (Camellia sinensis (L.) O. Kuntze) یکی از مهمترین محصولات منطقه شمال ایران می‌باشد از آنجاکه امروزه بسیاری از بوته‌های چای منطقه به دلایل مختلف در معرض از بین رفتن قرار دارند، بنابراین داشتن اطلاعات درباره ژنتیک آن برای طراحی برنامه‌های اصلاحی جهت دست‌یابی به گیاهان مناسب و با اهداف خاص کمک شایانی است. پس از نمونه‌برداری از برگ‌های جوان و کاملا توسعه یافته،DNA ژنومی آنها استخراج شد. از 10 عدد نشانگر RAPD برای بررسی روابط ژنتیکی 20 ژنوتیپ چای منطقه لاهیجان استفاده شد. داده‌های حاصل توسط Ntesys مورد تجزیه قرار گرفتند. کاربرد 10 آغازگر RAPD تولید 112 نوار نمود که 88 نوار حالت چندشکلی نشان دادند (6/78 درصد). آغازگر P7 با تولید 15 بیشترین تعداد نوار تکثیری را داشت و آغازگر P6 با تولید 7 نوار کمترین تعداد را تولید کرد. بر اساس تجزیه کلاستر نمونه‌ها در سه گروه قرار گرفتند و نمونه‌های منطقه ایستگاه شهید اسلامی لاهیجان بالاترین شباهت به یکدیگر را نشان دادند. بر اساسی داده‌های حاصل می‌توان بیان نمود که تنوع بالایی مابین نمونه‌های چای وجود دارد.