به منظور بررسی اثر تنش خشکی و محلول‌پاشی عصاره سرخس آزولا بر خصوصیات بیوشیمیایی گیاه سیاهدانه آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه رامین اهواز در سال زراعی 93-94 انجام گرفت. براي اين منظور در چهار سطح، آبیاری پس از 50 (به عنوان شاهد)، 70، 90 و 110 میلی‌متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس آ به عنوان فاکتور اول و فاکتور دوم شامل چهار سطح محلول‌پاشی آب مقطر(شاهد)، عصاره آزولا1، عصاره آزولا 2 و عصاره آزولا 3 بود. محلـول پاشـي و آبیاری بر روي محتوای پتاسیم، سدیم، منگنز، ساکارز، گلوکز، پرولین، درصد اسانس، شاخص سطح برگ، سطح ویژه برگ و نسبت سطح برگ در سطح 5 درصد معني دار شد. به طوری که، بیشترین محتوای پرولین، ساکارز، پتاسیم و درصد اسانس از تیمار آبیاری پس از 110 میلی‌متر تبخیر از تشتک کلاس آ و بیشترین میزان گلوکز، سدیم، منگنز و شاخص سطح برگ از تیمار آبیاری پس از 70 میلی‌متر تبخیر از تشتک کلاس آ و بیشترین میزان نسبت سطح برگ و سطح مخصوص برگ از آبیاری شاهد حاصل گردید و محلول‌پاشی عصاره آزولا (1 و 2)، در تمام صفات اندازه گیری شده بهترین عملکرد را داشت.