شوری خاک یا آب یکی از تنش¬¬های اصلی غیر زیستی است که رشد گیاه و عملکرد آن را کاهش می¬¬دهد. بخشی از جدی¬¬ترین تنش¬ شوری در مناطق خشک و نمیه خشک رخ می¬دهد که قسمت زیادی از ایران نیز در این مناطق قرار گرفته است. انگور به لحاظ سطح زیر کشت و ارزش اقتصادي یکی از محصولات مهم باغی به شمار میرود. و تنش شوری یکی از تنش¬های محیطی مهم انگور در کشور ایران محسوب می¬شود. زیرا بیشتر مناطق کشت این محصول در مناطق نیمه خشک است که خشکی و شوری از مشکلات رایج در این مناطق می¬باشد. لذا این تحقیق به منظور بررسی رشد و مقاومت به شوری کالوس برخی از ارقام تجاری انگور در ایران در شرایط درون شیشه¬ای، با 4 سطح شوری 25، 50، 75 و 100 میلی¬مولار و تیمار شاهد طراحی و اجرا شد. نتایج این تحقیق نشان داد بیشترین کالوس در رقم لعل تولید شد. همچنین نتایج نشان داد که اختلاف معنی¬داری از نظر قطر کالوس تولید شده نسبت به غلظت¬های مختلف نمک (NACL) به جز بین تیمار 50 میلی مولار (NACL) و شاهد مشاهده نمی¬شود. نتایج مربوط به وزن تر کالوس در تیمارهای مختلف شوری در ارقام مختلف نشان داد که بیشترین وزن تر کالوس مربوط به رقم کشمی و در سطح 0 درصد شوری می¬باشد. رقم لعل دارای بیشترین وزن تر در سطح 100 میلی¬مولار تنش شوری می¬باشد. همچنین رقم سرخک دارای کمترین وزن تر کالوس هم در تیمار شاهد و هم در سطوح مختلف شوری است که می¬تواند نشان دهنده حساس بودن این رقم به تنش شوری حتی در کمترین سطح آن است.