گل مغربی (Oenothera spp.) یک گیاه زینتی بوده که از لحاظ خواص دارویی نیز اهمیت دارد. برگ این گياه دارای تركيبات فنولي متعددی بوده که خاصیت آنتی اکسیدانی دارند. به دلیل جوانه¬زنی غیر¬یکنواخت بذر این گیاه و همچنین با توجه به اینکه در طبیعت سرعت تولید متابولیت¬های ثانویه کند بوده و زمان طولانی برای تولید آن لازم است، از اینرو در این آزمایش از تکنیک کشت درون شیشه¬ای استفاده شد. افزودن برخی ترکیبات به محیط کشت باعث افزایش تولید متابولیت¬های ثانویه می¬شود، که از آن جمله می¬توان به تیدیازورون اشاره کرد این ترکیب فعالیت شبه سایتوکنین دارد. در این پژوهش تاثیر تیمار تیدیازورون (0، 5، 10، 15 و 20 میکرو مولار) بر ویژگی¬های فیتوشیمیایی گل مغربی از جمله میزان کلروفیل¬ها و کارتنوئیدها، فلاونوئیدها، فنول¬ها و آنتوسیانین¬ها اندازه¬گیری شدند. نتایج بدست آمده نشان داد که در بین پارامترهای اندازه-گیری شده میزان فنول بیشتر تحت تاثیر این ماده بوده و در سطح یک درصد معنی¬دار می¬باشد. با توجه به نتایج جدول مقایسه میانگین¬ها، بیشترین میزان فنول در تیمار20 میکرومولار تیدیازورون (42/223 میکرو گرم بر گرم وزن تازه) و کمترین میزان آن در تیمار شاهد (77/162 میکرو گرم بر گرم وزن تازه) بدست آمده است. در کل نتایج نشان داد که با افزایش میزان غلظت تیدیازورون، میزان فنول¬ها افزایش یافته و سبب افزایش خاصیت آنتی اکسیدانتی در این گیاه شده است.