اکسید‌های گوگردی (SOx) ناشی از احتراق ترکیبات گوگردی موجود در سوخت‌های فسیلی منجر به مشکلات زیست محیطی جدی در سراسر کره زمین می‌شود. تشکیل باران‌های اسیدی، گرم شدن کره زمین و آلودگی اتمسفر از جمله این مشکلات می‌باشد. بنابراین طی سال‌های اخیر حذف و کاهش سطح ترکیبات حاوی گوگرد در نفت و مشتقات آن هدف اصلی پالایشگاه‌ها می‌باشد. با توجه به وجود روش‌های متعددی برای حذف گوگرد از نفت و مشتقات آن، امروزه حذف زیستی گوگرد به دلیل مزایای قابل توجهی بیشتر نظر محققان را جلب نموده است. ولی این روش نیز مانند سایر روش‌ها معایب و محدودیت‌هایی دارد که از انجام این فرآیند در مقایس صنعتی جلوگیری می‌کند. ترکیبات گوگرددار آلی پیچیده که اغلب نسبت به روش‌های شیمیایی مقاوم هستند به راحتی از طریق فرآیند‌های زیستی حذف می‌شوند. اما محدودیت انتقال جرم این ترکیبات به عنوان عامل محدود کننده اصلی، بازده این فرآیند را کاهش می‌دهد. به همین منظور طی سال های اخیر نظر دانشمندان به استفاده از فناوری نانو و نانوذرات جلب شده است. در این مطالعه به نقش نانوذرات در بهبود سرعت حذف زیستی گوگرد از نفت خام پرداخته می‌شود.