با تداوم روند کنونی و برداشت از منابع طبیعی در آینده هاي نه چندان دور شاهد اتمام این منابع خواهیم بود به دلیل محدودیت دسترسی به اراضی زراعی و منابع آب، رشد بخش کشاورزي تنها از طریق افزایش راندمان به واسطه ي استفاده موثر از تکنولوژيهاي پیشرفته، امکانپذیر می باشد. نقش و اهمیت نانوتکنولوژی در توسعه پایدار کشاورزی نوین از مقوله های مهمی است که در حال حاضر سرلوحه فعالیت سیاستگذاران و برنامه ریزان جوامع مختلف قرار گرفته است در این راستا استفاده از فناوري نانو مي تواند به عنوان يک فرصت، موجبات تحول در بخش کشاورزي کشورمان را نیز فراهم سازد. گسترش اين موضوع، مستلزم آينده نگري و برنامه ريزي به منظور توسعه پايدار بخش کشاورزي است که بدون ترديد، يکي از نخستين گام ها در اين زمينه، بررسي پيشرفتهاي پرشتابي است که نانو تکنولوژی در اين عرصه به وجود آورده بنابراين اولين قدم در بحث توسعه كشاورزي نوین از طریق نانوتکنولوژی براي كشورمان، شناسايي توانايي ها و قابليت هاي بالقوه اي است كه مي تواند بسياري از محدوديت ها را از سر راه برداشته و در نتيجه باعث فراگیر شدن اين فناوري گردد. و به نظر می رسد با چالش های موجود در جهان امروز، نسلهای آینده ناگزیر به روی آوردن، به چنین شیوه های علمی و جدیدی خواهند بود. بنابراین عنایت به حیطه نانوتکنولوژی در ایران به عنوان یکی از کشورهای پیشرو در تولید علوم و فناوری، امری ضروری تلقی می شود لذا در امتداد همین امر در مقاله حاضر سعی بر بررسی نقش نانوتکنولوژی در جهت توسعه پایدار کشاورزی نوین نموده ایم تا با ارائه راهکارهایی، بتوانیم سهمی در توسعه و ترقی این مهم داشته باشیم.