موضوع اصلی نانو تکنولوژی مهار ماده با دستگاه های در ابعاد کمتر از یک میکرو متر معمولأ حدود 1 تا 100 نانو متر است. مواد غذایی با ساختار نانویی ، با این ادعا ساخته می شوند که مزه ، بافت و دوام اصلاح شده ای را ارائه می دهند . برای مثال ، مایونز با ساختار نانویی چربی پایین ، غذاهای خامه ای و بستنی ها آنطور که ادعا می کنند جایگزین های چربی کاملی دارند و از این رو ، انتخاب سالمتری را برای مصرف کننده فراهم می آورند. کار اصلی دیگر کاربردهای کنونی فناوری نانو ، کپسول سازی نانویی مواد و افزودنی های غذایی است . استفاده از مواد افزودنی غذایی ریز کپسول شده ، اکنون به خوبی انجام شده است . مثلاً ، ریزکپسول سازی برای پنهان ساختن و بوی روغن ماهی تن افزوده شده به نان به منظور سلامت مورد استفاده قرار گرفته . انواع مختلفی از دیگر مواد غذایی ریز کپسول شده و همچنین افزودنی ها ، برای استفاده در محدوده ای از محصولات غذایی موجود هستند ، و گرایش اخیر به محدودة غذای بهداشتی ، ریز کپسول سازی میکروبهای پروبیوتیک ، برای افزایش عملکرد روده در جهت سلامت است. . افزودن ذرات نانویی خاص و مشخص درداخل اشیای شکل دار ، و فیلمها اینطور نشان داده که به آنها نور ، حرارت بادوام و مقاومتری را بر حسب عملکرد مکانیکی و گرمایی می دهد ، همچنین کمتر آنها را نسبت به گازها نشت پذیر می سازد. با استفاده از نانو فناوری می توان با روکش کردن آنزیم ها ، آنها را از محافظت دور کرده ، مانع از اثر آنها شد. به هر حال ، اطلاعات موجود ، براساس خطرات سلامتی بالقوه است که ممکن است از استفاده از چنین ابهاماتی ، و نبود دانش و علم ممکن است این احتمال را بوجود آورد که کاربردهای فناوری نانو در بخش غذایی ، نگرانی عمومی قابل توجهی را در سال های آتی جلب می نماید . این ، بدلیل این است که چنین کاربردهایی ، حداقل در حالت نظری و تئوری ، پتانسیل پیشرفته پیدایش و ظهور تعداد زیادی از مشتریان به سمت ذرات نانوی را دارا هستند . بنابراین ، نیاز ضروری برای تحقیق در مورد مواد غذایی که در مقیاس نانویی درست و پردازش می شوند و ویژگی های ذرات نانویی درست شده معرفی شده در بخش غذاها به صورت عمدی یا به عنوان نتیجه آلودگی است .