سنسورهای میکروکانتیلوری، بیشتر از همه برای میکروبیوسنسورها و نانوبیوسنسورها مفید می‌باشند و از کانتیلورهای مورد استفاده در میکروسکوپ نیروی اتمی مشتق می‌شوند . کانتیلورها معمولاً از سلیکون و موادهایی ساخته می‌شوند که دارای ضریب یانگ بالایی هستند. کانتیلورها می‌توانند در ساختمان زیست حسگرها بعنوان مبدل سیگنال شیمیایی به حرکت مکانیکی با حساسیت بالا بکار روند. انعطاف‌پذیری کانتیلور سبب می‌شود تا اتصال مولکول هدف به پذیرنده که بر سطح کانتیلور تثبیت شده منجر به انحراف و خمیدگی در کانتیلور شود. چندین تکنیک برای آشکارسازی خمیدگی کانتیلور به کار می‌روند که تکنیک‌های نوری، مقاومت پیزو و روش‌های خازنی معمول‌ترین آنها هستند. حساسیت کانتیلور به طور مستقیم به میزان ضریب فنریت وابسته است. توسعه یکپارچه‌ی حسگرهای زیستی منجر به تشخیص چندین گونه‌ی قابل توجه بیولوژیکی که دلالت بر مفهومی به نام بیوچیپ دارد شد.