در سال های اخیر چالش اساسی برای تأمین مواد جدیدی که نیاز به کاشتنی های دائمی ساخته شده از مواد مهندسی را برطرف سازد و با تحریک مکانیزم های بازسازی خود بدن بافت ها را درمان و التیام بخشد، به وجود آمده است. مشخص شده که داربست- ها و فوم های متخلخل که از موادی با ترکیب مشابه بافت مورد تعویض و ترمیم تهیه شده اند و دارای خواص بیولوژیکی و مکانیکی مناسب هستند، می توانند به عنوان یک الگوی سه بعدی موقت برای چسبیدن، تکثیر و مهاجرت سلول ها و شکل گیری بافت جدید عمل کنند. هیدروکسی آپاتیت به دلیل نزدیک بودن ترکیب شیمیایی به بخش معدنی استخوان و در نتیجه زیست سازگاری عالی برای سال های زیادی به عنوان ماده کلینیکی و جایگزین استخوان مورد استفاده قرار گرفته است. به تازگی فورستریت نیز به عنوان یک بیوسرامیک برای کاربردهای پزشکی پیشنهاد شده است. فورستریت با خواص مکانیکی و زیست سازگاری مناسب می- تواند تا حدودی مشکلات کاشتنی های تحت بار را برطرف سازد. در این پژوهش با توجه به مزایای بیوسرامیک های نانوساختار و فرایند قالب ریزی ژل تلاش بر تولید فوم های نانوساختار از جنس فورستریت و پوشش دهی هیدروکسی آپاتیت بر روی آن ها متمرکز شد. بدین منظور فوم های نانوساختار فورستریتی تولید شد و پوشش دهی هیدروکسی آپاتیت بر روی آن ها به روش سل-ژل به دو صورت تحت خلأ و بدون خلأ انجام شد. مشخصه‌یابی فوم‌‌های تولیدی و از جمله؛ بررسی ساختار فازی، تعیین اندازه ذرات، مطالعه ساختار فوم ها، بررسی اندازه و مورفولوژی تخلخل فوم ها، توسط تکنیک پراش پرتو ایکس(XRD)، میکروسکوپ الکترونی روبشی(SEM) و آنالیز طیف سنجی توزیع انرژی پرتوایکس(EDS) انجام گرفت. میزان تخلخل فوم‌‌های تولیدی و رفتار مکانیکی آن‌‌ها به ترتیب با استفاده از روش ارشمیدس و اجراي آزمون‌‌های فشاری مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشانگر تولید موفقیـت آمیز فوم فورستریتی با استحکام حدود 2/7 مگاپاسکال و فوم های فورستریتی پوشش داده شده با هیدروکسی آپاتیت با استحکام حدود 5/7 مگاپاسکال بود. میزان تخلخل های فوم‌های تولیدی نیز بالاتر از 75 درصد، اندازه دانه‌های آن ها کم تر از 50 نانومتر و اندازه حفرات آن ها بین 60 تا 320 میکرومتر بود.