از راه یافتن فناوری نوظهور نانو به عرصه مهندسی ساختمان مدت زیادی نمی گذرد. با پیدایش این پدیده در دهه 1990 میلادی، گستره طراحی و ساخت ساختمانها هر روزه شاهد نوآوری های جدیدی در زمینه مصالح کارآراتر و پربازده تر بوده است. کارآیی بیشتر به معنای افزایش مقاومت، شکل پذیری، دوام و توانایی بیشتر نسبت به مصالح سنتی است. بدون شک، با استفاده از چنین مصالحی، برعمر مفید ساختمان ها افزوده شده و درنتیجه آن، ازهزینه های نگهداری ساختمانها به شکل چشمگیری کاسته می شود. استفاده از مصالح توانمند، می تواند سبب حفظ منابع طبیعی وکاهش اثرات منفی زیست محیطی شود. از این گذشته، اغلب این مصالح نوین، سریع تر و آسان تر از نمونه های سنتی نصب می شوند. استفاده ازمصالح جدید توانمند همچنین می تواند سبب کاستن از هزینه های ساختمان سازی گردد. امروزه از ترکیب فولادها وبتن های پرمقاومت در طراحی سازه ها به طور گسترده ای استفاده می شود. این مصالح می توانندسبب بهبود روشهای طراحی و ساخت ساختمانها شوند. درنوشتار حاضر سعی شده است تا بابررسی کاربردهای فناوری نانو درتوانمند سازی بتن که یکی ازپرکاربردترین مصالح درساخت وسازهای امروزی است، گامی هرچند مختصر درجهت شناخت بیشتر این پدیده نوین برداشته شود.