رهاسازی مواد آنتی بیوتیکی در محیط زیست خسارات جبران ناپذیری را به محیط زیست اعم از آب و خاک وارد می کنند. تخلیه و انتشار پسابهای آلوده به مواد دارویی که توسط کارخانجات سازنده صورت می گیرد ضمن داشتن آثار منفی در اکوسیستم آبی و خاکی، سبب افزایش مقاومت باکتریهای بیماری زا نسبت به ترکیبات آنتی باکتریال شده که این امر سبب کاهش تاثیر روش درمانی توسط آنتی بیوتیک ها می گردد. جلوگیری از به هدر رفتن آنتی بیوتیک ها حین فرایند تولید و بازگرداندن آنها در صرفه جویی هزینه های تولید موثر بوده و یک راه حل مناسب از دیدگاه زیست محیطی می باشد. در این تحقیق جداسازی آنتی بیوتیک سفیکسیم از پساب دارویی توسط غشاء ها مورد بررسی قرار گرفته است. پساب مورد نیاز سفیکسیم از سانتریفوژهای کارخانه آنتی بیوتیک سازی واقع در مازندران تهیه شده و آزمایشات بر روی آن انجام گرفته است.
از فیلتر کربن فعال و غشاهای میکروفیلتر و نانو فیلتر (NF90-4040) یا اسمز معکوس (Bw30-4040) استفاده می گیرد. اثر پارامترهای عملیاتی مثل فشار، دما و PH بروی بازده و شار تراویده، آزمایش گردیده است. با توجه به نتایج آزمایشات انجام شده فشار و PH دو عامل مهم در راندمان غشاء ها ارزیابی شد. درصد حذف سفیکسیم و TDS در غشاء نانوفیلتر 93% و 68% و در غشاء اسمز معکوس 99% و 83% اندازه گیری و شار ثابت و پایداری را بروی پساب دارویی نشان میدهد. فشار بهینه 11 بار در غشاء NF و فشار بهینه 15 باردر غشاء RO و دمای 23- 26 درجه سانتیگراد و PH=4 ارزیابی گردید. پساب مورد آزمایش با غلظت ppm 270 تا حدود ppm 600 در غشاء نانو و 800 ppm در غشاء RO تغلیظ گردید. در غلظت های بالا پدیده قطبش غلظت دیده شد که از عملکرد غشاء می کاهد لذا بهتر است از کار در غلظتهای بالا اجتناب کرد.