در راستای پیشرفت روز افزون نانوتکنولوژی و کاربرد گسترده نانوساختارها به عنوان داربست های کشت سلول برای تولید اعضای مصنوعی و همچنین ردیابی هوشمند و رهایش هدفمند دارو در صنایع پزشکی، همواره چالشی بر سر یافتن پلیمری مناسب جهت تهیه و تولید نانوساختارها با خواست و نیاز این رشته وجود داشته است. با توجه به کاربرد های درون تنی و مجاورت نانوساختارها با زخم، ارگان های داخلی و سلول های بدن، پلیمر مورد استفاده در تهیه غشاهای متخلخل از نانوساختارها از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در نتیجه با نظر به لزوم حفظ حیات سلول و سازگاری بیولوژیکی نانوساختارها با بدن موجودات زنده، خواصی نظیر زیست سازگاری، زیست تخریب پذیری و عدم سمیت حائز اهمیت می باشد. در این مطالعه از ژلاتین به عنوان ماکرومولکولی یاد خواهد شد که علاوه بر تأمین موارد فوق و همچنین قیمت مناسب و دسترسی آسان در طبیعت با ایجاد خواصی منحصر به فرد در نانوساختارها گام مؤثری در پیشرفت و رشد این تکنولوژی در پیش نهاده است. این مقاله مروری است بر برخی خواص ژلاتین و کاربرد نانو ساختارهای حاصل از آن در صنعت پزشکی.