کامپوزیت سازی دو یا چند جزئی از بیوسرامیک ها یکی از راه های حصول خواص مکانیکی و زیستی بهتر و بهینه سازی خواص برای کاربردهای پزشکی است. از سوی دیگر، تولید نانوپودر و ساخت بالک های نانوساختار کامپوزیتی از بیوسرامیک ها می تواند ویژگی های ناشی از ساختار نانو را به همراه داشته باشد که برای کاربردهای پزشکی منحصر به فرد است. زيرکونيا پايدارشده با ايتريا يکی از مهم ترين بيوسراميک هايی است که به واسطه ی خواصی نظير پايداری شيميايی و استحکام مکانيکی عالی می تواند به عنوان کاشتنی های داخل بدن و مختص بافت های سخت استفاده شود ولی به دلیل ماهیت خنثی آن در برخی از کاربردها محدودیت هایی وجود دارد. برای بهبود زيست سازگاری و زیست فعالی در آن در ضمن بهره گيری از خواص مکانيکی مطلوب، سراميک زيست فعالی نظير هيدروکسی آپاتيت به آن افزوده می شود. در اين پژوهش نانوپودرهای کامپوزيتی زيرکونيا-هيدروکسی آپاتيت به روش سل-ژل و با افزودن نانوپودر هيدروکسی آپاتيت به عنوان تقويت کننده به ميزان 5/0، 1، 5 و 10 درصد وزنی تهيه شدند. از نانوپودرهای کامپوزيتی تولیدی، قرص های خام توسط پرس تک محوری با فشار 500 مگاپاسکال تهيه شد و سپس به روش تف جوشی دومرحله ای بالک نانوساختار کامپوزیتی زيرکونيا- هيدروکسی آپاتيت ساخته شد. ساختار فازی و مورفولوژی ذرات پودر و بالک تولید شده توسط تکنیک پراش پرتو ايکس و ميکروسکوپ الکترونی روبشی مشخصه یابی، فازشناسی و ارزيابی شد. بالک یا بدنه های متراکم توليدی دارای 75 درصد چگالی تئوری و اندازه دانه های حدود 100 نانومتر بودند. میکروسکوپ الکترونی روبشی ساختار متخلخل بالک های تهیه شده را تایید کرد و آنالیز پراش پرتو ایکس نشان داد که در فرآیند تف جوشی دو مرحله ای تجزیه و تغییر ساختار اجزا سازنده کامپوزیت بسیار اندک بوده است.