در فرایند تولید نانوالیاف به روش الکتروریسی با فرمولاسیون قطر نانوالیاف و شرایط الکتروریسی به راحتی می توان الیاف در مقیاس نانو و همچنین با قطر دلخواه تولید کرد. در این پژوهش، اثر متغییرهای الکتروریسی بر قطر متوسط نانوالیاف پلی اکریلونیتریل بررسی و فرمولاسیون قطر بر حسب این متغییرها با استفاده از روش سطح پاسخ بر مبنای طرح مرکب مرکزی انجام شد. به همین منظور چهار متغییر مهم فرایند الکتروریسی شامل غلظت محلول، اختلاف پتانسیل، فاصله نوک سوزن تا صفحه جمع کننده و نرخ تغذیه محلول پلیمری، انتخاب شدند تا اثرات آن¬ها بررسی شود. نتایج نشان داد که غلظت محلول بیشترین اثر را بر قطر نانوالیاف دارد و در نقطه مقابل، اثر نرخ تغذیه بسیار ناچیز بود. همچنین در میان اثرهای متقابل پارامترها، تنها اثر متقابل اختلاف پتانسیل و فاصله نوک سوزن تا صفحه جمع کننده در سطح اطمینان 95 درصد اهمیت داشت. با استفاده از آنالیز واریانس پس از حذف پارامترهای کم اهمیت، فرمولاسیون قطر متوسط و شرایط الکتروریسی در دو سطح اطمینان 95 و 99 درصد انجام شد. داده های آماری ضریب تعیین (R2)، adjusted-R2 و prediction-R2 برای هردو رابطه مقادیر بالایی داشتند که بیانگر دقت بالای روابط بدست آمده برای پیش بینی قطر متوسط بودند. علاوه بر این، مقادیر پیش بینی شده توسط روابط و مقادیر تجربی در قالب شکل ارائه شد که نشان دهنده تطابق مناسب این مقادیر با یکدیگر بود.