با توجه به مشکلاتی که مواد ضدآتش حاوی هالوژن برای محیط زیست و سلامت انسان ایجاد می کنند، در سال های اخیر توجه زیادی به پرکننده های ضدآتش معدنی غیر هالوژنی شده است. ولیکن با توجه به اینکه جهت دستیابی به خواص ضدآتش نیاز به استفاده از میزان زیادی(50 تا 60 درصد) از این مواد غیرهالوژنی می باشد لذا این امر باعث افت خواص مکانیکی آمیزه می گردد. با توجه بهبود خواص آمیزه های پلیمری حاوی نانورس ها، جایگزینی مقداری از هیدروکسید های فلزی با نانورس با حفظ خواص ضدآتش و خواص مکانیکی مطلوب در صنعت سیم وکابل از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در این پژوهش از آمیزه ای شامل 80 درصد وزنی اتیلن وینیل استات، 18 درصد وزنی پلی اتیلن مالئیکه و 2 درصد آنتی اکسیدان استفاده شده است. این آمیزه به نام ماتریس EVA در جهان مشهور است و فرمولاسیونی صنعتی در تولید سیم وکابل به حساب می آید. در ابتدا خواص آمیزه های حاوی دو نوع هیدروکسید معدنی غیر هالوژنی ضدآتش، آلومنیوم تری هیدروکسید و منیزیم هیدروکسید بررسی شد. سپس با جایگزینی دو نوع نانورس اصلاح شده متفاوت(Cloisite 30B و Cloisite 15A) بجای هیدروکسید معدنی و بررسی خواص مکانیکی، حرارتی و ضدآتش، نانورس مطلوب تعیین و در ادامه با تغییر درصد نانورس و مقایسه خواص مختلف درصد بهینه تعیین گردید. در این پژوهش از آزمون های شاخص محدود کننده اکسیژن(LOI)، گرماوزن سنجی(TGA)، پراش اشعه ایکس(XRD) و استحکام کششی استفاده شد. نتایج بدست آمده حاکی از این است که آمیزه حاوی منیزیم هیدروکسید نسبت به آمیزه حاوی آلومنیوم تری هیدروکسید از خواص مکانیکی، حرارتی و ضدآتش بالاتری برخوردار است. در ضمن با مقایسه نانورس ها مشخص شد نانورس Cloisite 30B نسبت به Cloisite 15A دارای خواص بهتری می باشد. همچنین نتایج حاصل از آزمون های مختلف نشان داد با استفاده از 3 درصد وزنی نانورس بهترین خواص مکانیکی، حرارتی و ضدآتش ایجاد می گردد. در حقیقت نانورس با بهبود لایه اکسید فلزی تشکیل شده بر روی سطح پلیمر در حین احتراق، که در نقش مانعی در برابر انتقال جرم و حرارت به پلیمر عمل می کند، باعث بهبود پایداری حرارتی و بالابردن خواص ضدآتش نانوکامپوزیت پلیمری می گردد.