در این تحقیق به بررسی چسبندگی لاستیک به پوسته فلزی پرداخته می شود. روش هایی که قابلیت چسبندگی لاستیک به فلز را زیاد کند البته خود NBR (نیتریل بوتیل رابر) خاصیت چسبندگی به فلز را دارد. در بررسی چسبندگی لاستیک به فلز باید به پرایمر یعنی ترکیبی که واسطه چسب و فلز است و پیوند آنها را بهبود می بخشد توجه خاصی داشت. موارد استفاده از فناوری نانو در لاستیک اعم از نانوفیلرها و نانوکامپوزیت است که به لاستیک ها خواص ویژه ای می دهد. همچنین صنایع مربوطه در دنیا به سمت استفاده از نانو PP ( نانوپلی پروپیلن) سوق پیدا کرده اند و علت اصلی آن خواص مناسب از جمله سبکی، مقاومت حرارتی و مقاومت ضربه اینگونه مواد است. بر اساس تحقیقات به عمل آمده چندین ماده نانومتری در صنایع لاستیک کاربرد فراوانی یافته-اند که از این جمله می توان به نانوذرات اکسید روی ، نانوذرات کربنات کلسیم ، نانوذرات آلومینا ، نانوذرات الماس، نانورس و فولرین ها اشاره نمود که در این بین، نانو ذرات کلسیم کربنات (CaCO3) به دلیل صرفه اقتصادی، دسترسی فراوان و نسبت ابعاد به حجم قابل قبول، گسترش بیشتری یافته اند. اگر بتوان با استفاده از افزودني،پرايمر با تركيب خاص، و يا اصلاح شيميايي NBR خاصیت چسبندگی و اتصال چسب به فلز افزایش داده شود، تا حدود زیادی به نتیجه مورد نظر می توان رسید. در فرایند چسبندگی شرایط فیزیکی سطح نيز بسیار حائز اهمیت مي باشد كه ممكن است با تغيير يا اصلاح آن به تقويت چسبندگي بين پوسته فلزي و لاستيك NBR منجر شود. با توجه به نقش الاستومر NBR در صنایع نفت - پتروشیمی،دفاعی و سایر صنایع اهمیت بررسی این موضوع دو چندان می گردد.