هر فعالیت پژوهشی که در مقیاسی زیر 100 نانومتر انجام شود فناوری نانو نامیده می شود که هدف نهایی یافتن طبقه جدیدی از مصالح ساختمانی با عملکرد بالا است. تحقیق و توسعه در زمینه نانو مواد شامل به کارگیری آگاهانه و تحت کنترل ساختارهای نانو مقیاس و تلفیق آن ها در ترکیب, سیستم و معماری اجزای بزرگ تر مواد می شود. از کاربردهای مهم نانو فناوری در بتن سازه ای می توان به مواردی همچون بهینه سازی مواد و مصالح معمولی و موجود, کمک به مصرف مواد اولیه و انرژی کمتر, ارتقاء ویژگی های مصالح, ایجاد ویژگی های جدید برای مصالح و بازدهی انرژی بیشتر در ساختمان اشاره کرد. هدف از ارائه این مقاله بررسی و کاربرد نانو لوله های کربنی CNT , دی اکسید تایتانیا TiO2 و نانو ذرات سیلیس SiO2 در بتن سازه ای می باشد. نتایج به دست آمده از مطالعات و تحقیقات نشان می دهد که بیشترین و مهمترین زمینه ای که تاکنون مهندسان را ترغیب به استفاده از نانو مواد در بتن سازه ای کرده بحث بازدهی انرژی بیشتر و افزایش دوام و مقاومت بتن است. مصالح توانمندی که به بتن اضافه می شود موجب می شوند که ابعاد اعضای سازه ای بتنی را کمتر گرفت. بسیاری از این پیشرفت ها مانند افزایش لاغری اعضای سازه ای بتنی سبب توسعه گزینه های سازه ای پیش روی طراحان و مهندسان قرار گرفته است.