طرح تصفیه خانه فاضلاب شهر تبریز در سه مدول با جمعیت نهایی 1836000 نفر مورد مطالعه واقع شده است و بهره برداری از مدول اول تصفیه خانه فاضلاب تبریز در سال 1380 برای 612000 نفر و سیستم لجن فعال آغاز گردید. با توجه به اهميت حفاظت محیط زیست و مشكلات خشكسالي هاي اخير، بازيافت و استفاده مجدد از پساب تصفيه شده به منظور جايگزيني با چاه هاي كشاورزي، احیای سفره آب زير زميني دشت تبريز و تامين آب فضاي سبز شهر تبريز را ضروري ساخته است و نیز حجم وسیع لجن حاصل از حوضچه های ته نشینی اولیه و ثانویه با برنامه ای مشخص، پس از عبور از واحدهای تغلیظ وارد مخازن بیهوازی می شود در این مخازن تحت تاثیر واکنش های هضم بیهوازی، ضمن تثبیت لجن، گاز با ارزشی بنام بیوگاز شامل متان، دی اکسید کربن و... با ارزش حرارتی حدود 5290 کیلو کالری بر مترمکعب تولید می شود که می تواند همانند گاز طبیعی به عنوان یک حامل انرژی در فرآیندهای تولید برق و حرارت و سوخت به کار رود. با بهره برداری از مدول اول تصفیه خانه فاضلاب تبریز اطلاعات ارزشمندی از مشخصات لجن و عملکرد واحدهای تصفیه لجن بدست آمده است. در اين تحقیق با مطالعات و بررسي وضعيت و عملکرد واحدهای تصفیه لجن امکان سنجی تولید انرژی از لجن مدول اول تصفیه خانه انجام شد که بررسی مطالعات حکایت از تولید 350 – 300 لیتر بیوگاز به ازای حذف هر کیلوگرم COD در راکتورهای بیهوازی دارد. برای حذف هر کیلوگرم COD در راکتورهای هوازی نیاز به 2/1- 1 کیلووات ساعت انرژی می باشد. لذا علاوه بر هزینه های اولیه تجهیزات هوادهی، هزینه های جاری مصرف برقنیز مطرح می باشد، در حالی که در صورت بهره گیری مناسب از فرآیند تصفیه بیهوازی به ازاء حذف هر کیلوگرم COD حدود 2/3- 9/1 کیلووات ساعت انرژی حاصل می شود. همچنین از حرارت تولیدی جهت تامین نیازهای حرارتی و گرم کردن محصولات بیهوازی در هاضم استفاده شده و این امر باعث صرفه جویی در مصرف سوخت های فسیلی می شود، لجن خروجی نیز به عنوان کود آلی با ارزش و عاری از هر گونه عوامل بیماری زا و تخم علف های هرز می تواند در کشاورزی و توسعه ی فضای سبز و پرورش گل و گیاه مورد استفاده قرار گیرد.