امروزه تامين انرژي از مهمترين نيازهاي بشر به شمار مي رود .همواره انسان براي ادامه حيات و زندگي نياز به منابع انرژي دارد.منابع سوخت هاي فسيلي محدود بوده و آلودگي زيست محيطي ناشي از اين سوخت ها اثرات زيانباري روي آب و هوا و زندگي موجودات زنده دارد، به همين علت انسان مدت هاست به دنبال جايگزيني مناسب و نا محدود براي سوخت هاي فسيلي مي باشد، كه بدون آسيب رساندن به طبيعت به تدريج جاي سوخت هاي تجديد نا پذير را بگيرد. در اين تحقيق جايگزيني پمپ هاي آب كه با انرژي خورشيدي كار مي كنند با پمپ هايي كه با برق شبكه تامين مي شوند، از لحاظ فني و اقتصادي مورد بررسي قرار مي گيرد. بازده و راندمان و همچنين ميزان آلاينده هاي توليد شده توسط اين دو پمپ با هم مقايسه خواهد شد.
نتايج حاصل از اين تحقيق نشان داد، پمپي كه با برق شبكه كار مي كند در سال 0.6 تن آلاينده دي اكسيد كربن وارد محيط زيست مي كند و براي تامين برق اين پمپ در سال نياز به مصرف 1.5 بشکه نفت خام مي باشد. در حالي كه ميزان توليد دي اكسيد كربن در پمپ خورشيدي در سال صفر بوده و نيازي به مصرف سوخت فسيلي نمي باشد. راندمان پمپ آبي كه توسط انرژي خورشيدي تامين مي شود17.7 سال بدست آمد.