بحران جهاني انرژي، محدوديت سوخت هاي فسيلي، افزايش گازهاي گلخانه اي و گرماي جهاني موجب شده است كه نياز گسترده انسان به منابع انرژي همواره از مسائل اساسي در زندگي بشر باشد و تلاش براي دستيابي به يك منبع تمام نشدني انرژي از آرزوهاي ديرينه انسان محسوب مي شود. در دنياي امروز روند رو به رشد جمعيت و آلودگي محيط زيست از يكسو و نياز به انرژي و كاهش منابع فسيلي از سوي ديگر جوامع بشري را به چالش كشيده و آنها را به يافتن راهكاري جهت مقابله با اين بحران واداشته است .صاحب نظران و كارشناسان بر آن شدند كه با استفاده از انرژي هاي پاك نظير انرژي خورشيدي، بادي، زمين گرمايي، هيدروژني و... به جاي انرژي هاي محدود فسيلي،از خطرات و چالش هاي ايجاد شده ممانعت كنند. اين امر سبب شده است كه كشورهاي توسعه يافته با جديت هرچه تمام تر استفاده از ساير انرژي هاي موجود در طبيعت، به خصوص انرژي هاي تجديد شونده را مورد توجه قرار دهند. دو راه حل مطرح در اين راستا يكي استفاده از انرژي هاي تجديدپذير مانند نيروي خورشيد و باد و ... با تكيه بر تكنولوژي روز و ديگري كاهش مصرف انرژي و جلوگيري از هدر رفتن اين سرمايه گرانبهاست. انرژي باد يكي از منابع انرژي تجديد پذيری است كه انسان ها از دير باز با آن آشنا بوده و بر پايه تجربه خود ، با كنترل و هدايت مطلوب آن و به مدد ابداع ابزارهاي مناسب ،توانسته اند آنرا از جرياني مخرب و زيانبار به نيرويي مفيد و كارآمد تبديل كنند . انرژی باد به علت گستردگي، قدرت بازدهي بالا، اقتصادي بودن و اينكه در مقايسه با ديگر انرژي هاي پاك در ابعاد وسيع تري مورد بهره برداري قرار گرفته، از جايگاه ويژه اي برخوردار است. پیش بینی می شود تا افق 2050 حدود 34٪ برق جهان از طریق نیروگاه های بادی تامین گردد و همچنین در افق 1430 می توان حدود 34 هزار گیگا وات برق بادی تولید نمود. لذا در اين پژوهش ضمن بيان اهميت انرژي باد در وضعيت كنوني، به ارزيابي انرژي پتانسيل باد در نقاط بادخيز كشور پرداخته و سپس به بيان دستاوردهاي اين انرژي در توليد برق بادي و نگهداشت آن مي پردازد.