به دلیل ساختار خاص فیزیکی شبکه توزیع مانند شعاعی بودن و کیفیت پایین تجهیزات به کار رفته در آن این شبکه دارای قابلیت اطمینان پایینی بوده و حدود 90 درصد قطعی های ایجاد شده در سیستم قدرت را به خود اختصاص می دهد. از طرف دیگر، با توجه به رقابتی شدن بازار انرژی الکتریکی و میل تولیدکنندگان به کسب سود بیشتر معمولا بهره برداری از سیستم قدرت به ویژه در شبکه توزیع نزدیک ظرفیت اسمی آنها صورت می گیرد. همه این شرایط دست به دست هم می دهند تا بروز قطعی در این شبکه محتمل تر و اثرات و گستردگی این قطعی ها بیشتر شود. از سوی دیگر با رشد محسوس بار و محدودیت های متعدد استفاده از منابع انرژی فسیلی، تمایل به بکارگیری واحدهای تولید پراکنده تجدیدپذیر (renewable distributed generation) افزایش یافته است. استفاده از واحدهای تولید پراکنده تجدیدپذیر می تواند نقش به سزایی در بهبود سطح قابلیت اطمینان شبکه مخصوصا شاخص های کفایت (Adequacy) قابلیت اطمینان در شبکه توزیع داشته باشد و این امکان را فراهم سازد که درصورت قطع برق شبکه سراسری، بتوان بخشی از شبکه را به وسیله این منابع تغذیه نمود. می دانیم که توان تولیدی این واحدها ( DGها) با توجه به نوع آنها دارای نوسان و عدم قطعیت است. لذا ارزیابی قابلیت اطمینان شبکه در صورت نصب واحدهای تولید پراکنده تجدیدپذیر در شبکه خصوصا در حالت عملکرد جزیره ای از اهمیت بالایی برخوردار می باشد. جهت درنظرگرفتن ویژگی ها، قیود و عدم قطعیت های منابع تولید پراکنده بادی و ارزیابی قابلیت اطمینان آنها کدنویسی جامعی در نرم افزار MATLAB انجام گرفته است. شاخص LOLP بعنوان شاخص قابلیت اطمینان هدف در نظر گرفته شده و به کمک جدول ظرفیت احتمالی (capacity probability table)، این شاخص برای ترکیب های مختلف از نقاط بار در حالت عملکرد جزیره ای مورد محاسبه قرار گرفته و بکمک یک رابطه جدید برای کل نقاط بار شبکه محاسبه شد و نتایج آن برای ظرفیت های مختلف از نصب منابع تولید پراکنده بادی نشان داده شده است.