گاز هيدروژن به عنوان فراوانترين گاز موجود روي زمين، از پتانسيل لازم براي جايگزيني نفت برخورداراست. همچنين هيدروژن، سوخت مصرفي پيلهاي سوختي(به عنوان منابع جديد انرژي) نيز ميباشد .روشهاي زيادي براي توليد اين گاز وجود دارد : ازجمله الكتروليز آب، توليد از طريق سوخت زيستي و همچنين ريفرمينگ انواع سوختهاي هيدروكربني. در اين مقاله بررسي دو روش تبديل مستقيم و غير مستقيم متان به گاز سنتز،جهت تامين سوخت در پيل سوختي اكسيد جامد مورد بررسي قرار گرفته است .ريفرمينگ سوخت در مقايسه با روش هاي ديگر مزيت هايي دارد. اين فرآيند عمدتا به دلايل اقتصادي و نيز زيست محيطي حائز اهميت ميباشد، .تعداد محدودي واكنش شيميايي وجود داردكه تحت دما وكاتاليزورهاي خاص منجر به توليدگازسنتز ازسوختهاي هيدروكربني مرسوم ميگردد.در اين بين پيل سوختي اكسيد جامد را مي توان با كارايي تبديل انرژي بالا و بهينه سازي انرژي نفت وگاز مورد استفاده قرار داد .قابليت تحمل بالاي پيل هاي سوختي اكسيد جامد اصولا به دليل دماي كاركرد بالاي آنها است كه واكنشها را تسريع ميبخشد.همچنين پيل سوختي اكسيد جامد در انتخاب نوع فرآيند ريفرمينگ و نيزنوع سوخت انعطاف پذيرترمي باشد.به طوري كه سوخت هاي مايعي چون اتانول، گازوييل و بنزين و سوختهاي جامدي ازقبيل زغال سنگ و سوخت زيستي نيز درانواع فرآيندهاي ريفرمينگ براي توليد هيدروژن مورد استفاده قرار ميگيرند .با وجود اين گاز متان با توجه به وفور منابع آن همچنان گزينه اول بوده كه معضلات ديگر سوختها را نيز ندارد.