با توجه به مصرف نزدیک به 40% انرژی نهایی در بخش مسکونی، اتخاذ تصمیمی جدی برای افزایش عملکرد و راندمان تجهیزات عرضه کننده انرژی الکتریکی و حرارتی در این بخش ضروری است. واحدهای تولید پراکنده (DG) با تولید انرژی در نزدیکی محل مصرف و با اهدافی نظیر بهبود مصرف انرژی، کاهش تلفات توزیع و افزایش قابلیت اطمینان عرضه انرژی به کارگرفته میشوند. امروزه پیشرفت تکنولوژی گستره وسیعی از انواع این واحدها و بخصوص واحدهای تولید همزمان برق و حرارت (CHP) ایجاد کرده است که میتوانند در کاهش هزینههای تولید و آلاینده های زیست محیطی به رقابت بپردازند. در این مقاله با استفاده از خطی سازی روابط توربین گاز به روش تکه ای – خطی یک مدل برنامه ریزی خطی عدد صحیح مختلط (MILP) با هدف تعیین ظرفیت بهینه و بهره برداری از سیستم تولید همزمان سه گانه (CCHP) در پیکربندی عرضه انرژی یک شهرک مسکونی بیان میشود. نتایج نهایی بیانگر صرفه جویی در هزینه ها و کاهش انتشار CO2 سیستم بهینه تولید همزمان در مقایسه با سیستم سنتی تامین انرژی ساختمان¬ها است.