هدف این تحقیق ارزیابی بررسی نقش میانجی هزینه نمایندگی بر تاثیر پذیرش هوش مصنوعی بر ظرفیت نوآوری سبز بوده است. وهمچنین ارائه مدلی مناسب جهت کمک به مدیران شرکت‌های سرمایه‌گذاری ، تحلیلگران و درنهایت بازار سرمایه است. با بررسی ادبیات تحقیق مفاهیم پایه استخراج گردید ومبنای طراحی فرضیه ها قرار گرفت. سپس آزمونهای آماری با استفاده از نرم افزار آماری انجام گرفت و نتایج فرضیات نشان داد،رابطه مثبت و قوی بین پذیرش هوش مصنوعی و ظرفیت نوآوری سبز وجود دارد که نشان می‌دهد شرکت‌هایی که فناوری‌های هوش مصنوعی را به کار می‌گیرند، بیشتر به نوآوری‌های دوستدار محیط‌زیست می‌پردازند و در این حوزه موفق‌تر هستند. تحلیل ها نشان می‌دهد که هزینه‌های نمایندگی تأثیر پذیرش هوش مصنوعی بر نوآوری سبز را میانجی‌گری کردند. به نظر می‌رسد که پذیرش فناوری‌های هوش مصنوعی پذیرش هوش مصنوعی هزینه‌های نمایندگی را با بهبود مکانیزم‌های نظارت و هم‌راستا کردن مشوق‌های مدیریتی با ارزش‌آفرینی بلندمدت، از جمله نوآوری پایدار، کاهش می‌دهد.