تحولات نسلی و ویژگی‌های منحصربه‌فرد نسل Z ـ از جمله انتظارات شغلی متفاوت، تمایل به تعادل میان کار و زندگی، و گرایش به توسعه مهارت‌های فردی ـ موجب شده است که نگهداشت این گروه در سازمان‌های دولتی به یکی از چالش‌های اساسی مدیریت منابع انسانی تبدیل شود. هدف پژوهش حاضر، شناسایی و تبیین پیشایندها و پیامدهای نگهداشت کارکنان نسل Z در سازمان‌های دولتی با تمرکز بر وزارت کشور است. پژوهش با رویکرد آمیخته متوالی اکتشافی انجام شد. در مرحله کیفی، با استفاده از تحلیل محتوای کیفی و انجام مصاحبه‌های نیمه‌ساختاریافته با ۱۵ نفر از خبرگان دانشگاهی و مدیران اجرایی وزارت کشور، ابعاد، مؤلفه‌ها و شاخص‌های نگهداشت استخراج گردید. در نتیجه این مرحله، پنج بُعد، پانزده مؤلفه و هفتاد و پنج شاخص شناسایی شد. در مرحله کمی، به منظور اعتبارسنجی یافته‌ها، از روش دلفی کلاسیک استفاده گردید؛ بدین صورت که پرسشنامه‌ای بر اساس یافته‌های مرحله کیفی طراحی و در میان ۱۲ نفر از خبرگان توزیع شد. نتایج حاصل از دو مرحله کیفی و کمی نشان داد که پیشایندهای نگهداشت کارکنان نسل Z شامل سه محور اصلی است: خوشایندسازی محیط شغلی، خوشایندسازی شغل و اقدامات حمایتی؛ این عوامل تحت تأثیر متغیرهای سازمانی، برون‌سازمانی و فردی قرار دارند و در نهایت به پیامدهای فردی، سازمانی و اجتماعی منجر می‌شوند. تحلیل‌های کمی نیز روابط معنادار میان شاخص‌ها و مؤلفه‌ها را تأیید کردند. یافته‌های این پژوهش می‌تواند مبنایی برای مدیریت مؤثر فرآیند نگهداشت کارکنان نسل Z در سازمان‌های دولتی و طراحی سیاست‌های انگیزشی و توسعه‌ای متناسب با ویژگی‌های این نسل فراهم سازد.