حسابداری سبز به‌عنوان رویکردی نوین در حسابداری، با هدف یکپارچه‌سازی ملاحظات زیست‌محیطی در فرآیندهای مالی و مدیریتی، نقشی کلیدی در تحقق توسعه پایدار و حفاظت از محیط‌زیست ایفا می‌کند. با توجه به اهمیت حسابداری سبز، در این مطالعه نقش آن در ارتقای پایداری زیست‌محیطی و بهبود تصمیم‌گیری‌های مالی مورد بررسی قرار گرفته است. این پژوهش با بررسی چالش‌های اکولوژیکی کنونی، از جمله افزایش دمای جهانی، تخریب لایه اُزون و کاهش منابع طبیعی، به تبیین اهمیت حسابداری سبز در کاهش اثرات زیست‌محیطی فعالیت‌های انسانی می‌پردازد. حسابداری سبز با شناسایی، ثبت و گزارش‌دهی هزینه‌های زیست‌محیطی، امکان ارزیابی دقیق عملکرد سازمان‌ها را فراهم کرده و به مدیران در تصمیم‌گیری‌های استراتژیک، مدیریت هزینه‌ها و طراحی فرآیندهای سازگار با محیط‌زیست یاری می‌رساند. این رویکرد، از طریق ارائه شاخص‌هایی مانند تولید ناخالص داخلی سبز در سطح اقتصاد کلان نیز به سنجش رفاه اقتصادی با در نظر گرفتن هزینه‌های تخریب محیط‌زیست کمک می‌کند. با وجود مزایای متعدد، موانعی نظیر کمبود اطلاعات جامع، ضعف در آموزش‌های حرفه‌ای و مقاومت در برابر تغییر روش‌های سنتی، اجرای گسترده حسابداری سبز را با چالش مواجه کرده است. این مطالعه بر ضرورت تحول فرهنگی و تقویت زیرساخت‌های اطلاعاتی برای پیاده‌سازی مؤثر حسابداری سبز تأکید دارد تا از این طریق، پایداری زیست‌محیطی و مسئولیت‌پذیری اجتماعی سازمان‌ها ارتقاء یابد. این رویکرد نه‌تنها به کاهش اثرات منفی فعالیت‌های اقتصادی بر محیط‌زیست کمک می‌کند، بلکه ارزش بلندمدتی برای سازمان‌ها و جامعه ایجاد می‌نماید. نتایج این مطالعه رهنمودهایی برای سیاست‌گذاری و بهبود عملکرد زیست‌محیطی شرکت‌ها در راستای توسعه پایدار ارائه نموده است.