پژوهش حاضر با هدف اعتبارسنجی الگوی آموزش کارکنان نسل Z در سازمان‌های دولتی، به‌ویژه وزارت آموزش و پرورش، انجام شد. برای رسیدن به این هدف از رویکرد ترکیبی و متوالی اکتشافی بهره گرفته شد؛ ابتدا در بخش کیفی و با استفاده از تحلیل محتوای کیفی، ابعاد، مولفه‌ها و شاخص‌های الگو از طریق مصاحبه نیمه‌ساختاریافته با ۱۵ نفر از خبرگان دانشگاهی و اجرایی وزارت آموزش و پرورش استخراج گردید. در این مرحله، پنج بعد، شانزده مولفه و هفتاد و سه شاخص شناسایی شد. سپس در بخش کمی، با استفاده از روش دلفی کلاسیک، پرسشنامه‌ای بر اساس عوامل استخراج شده طراحی و بین ۱۲ نفر از خبرگان دانشگاهی توزیع شد تا سطح اجماع نظر درباره این عوامل بررسی شود. داده‌های کمی با بهره‌گیری از شاخص‌هایی مانند ضریب هماهنگی کندال و معیارهای گرایش به مرکز و پراکندگی تحلیل شدند.
نتایج حاصل از هر دو مرحله کیفی و کمی نشان داد که الگوی آموزش کارکنان نسل Z در سازمان‌های دولتی شامل سه مرحله برنامه‌ریزی آموزشی، اجرای آموزش و ارزیابی آموزش است. این الگو تحت تأثیر عوامل فردی ویژه نسل Z(مانند انتظارات و ویژگی‌های آن‌ها)، عوامل برون سازمانی و عوامل سازمانی وزارت آموزش و پرورش قرار دارد و در نهایت پیامدهایی در سطوح فردی، سازمانی و اجتماعی به همراه دارد. تحلیل‌های کمی نیز ارتباط معنادار بین شاخص‌ها و مولفه‌های الگو را تأیید کردند. یافته‌های این پژوهش می‌تواند نقش مؤثری در بهبود فرایند مدیریت آموزش کارکنان نسل Z در سازمان‌های دولتی ایفا نماید.