در توسعه پایدار باید بر روی نگرش ها وتفکرات انسانی و احساسات اجتماعی به عنوان هسته ی اصلی هر راهکار توسعه شهری تاکید نمود. از سوی دیگر در کنار سایر شاخص های توسعه پایدار شهری شاخص کالبدی و فضایی نقش مهمی در شکل گیری و هدایت احساسات فردی و جمعی شهروندان و ایجاد هویت یک شهر ایفا می کند. و توجه به روند تحولات توسعه نشان مي دهد،که به مرور توسعه از حالت تک بعدي به وضعيتي چند‌ بعدي‌ و جامع نگر تکامل يافته و نقش فضا و کالبد شهری در توسعه پایدار شهری خود را نشان می دهد . تحقیق حاضر به دنبال بررسی نقش شاخص کالبدی و فضایی توسعه پایدار شهر در هویت فردی افراد می باشد، که روش پژوهش پيمايشي و ابزار گردآوري داده‏ها، پرسشنامه است. جامعۀ آماري تحقیق، شهروندان شهر تبریز می باشد، که با استفاده ازفرمول کوکران حجم نمونه 400 نفر به روش نمونه‏گیری خوشه‏ای انتخاب شدند. براي آزمون فرضيات پژوهش، همبستگي پيرسون، تحليل رگرسيون استفاده شد. يافته‏هاي تحقیق حاکی از آن است که شاخص توسعه پایدار شهری بر میزان فرد گرایی شهروندان موثر می باشد، یعنی میزان 75/0r= می باشد. و شاخص کالبدی و فضایی با فرد گرایی شهروندان رابطه دارد 17/0 r= و بر میزان آن موثر می باشد. یعنی با افزایش و کاهش یکی ، دیگری نیز دستخوش تغییر می گرد. و همچنین تحلیل رگرسیونی متغیر شاخص های توسعه پایدار شهری بر فرد گرایی معنادار است، یعنی متغیر شاخص های توسعه پایدار شهری قابلیت پیش بینی فرد گرایی را دارد.