امروزه در برنامه ریزی شهری نوین، نقش فضاهای سبز و نیز توزیع و پراکنش سلسله مراتبی آنها در سطح شهر، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. مکانیابی نادرست این فضاها، باعث عدم استفاده مناسب شهروندان، ایجاد محدودیت درانتخاب، دسترسی نامطلوب،کاهش امنیت روانی و عدم تعاملات اجتماعی در فضاهای سبز شهری می شود. لازم به ذکر است که توزیع و تخصیص این کاربری در سطح شهر باید برگرفته از اصول عدالت فضایی باشد. بنابراین در شهر ایلام نیز به منظور دستیابی به عدالت فضایی و دسترسی برابر شهروندان به فضای سبز مناسب، لزوم توجه به نحوه ی توزیع این فضاها از اهمیت ویژه ای برخوردار است.تاکنون نحوه ی توزیع و تخصیص این فضاها در مناطق مختلف شهر ایلام مورد بررسی و تحلیل قرار نگرفته است. بنابراین فضاهای سبز مناطق شهر ایلام جامعه آماری این پژوهش بوده و هدف اصلی آن نیز بررسی وضعیت توزیع و پراکنش فضای سبز در سطح مناطق و در نهایت ارائه الگویی بهینه از توزیع و مکان گزینی این فضاها در منطقه مورد نیاز است. لذا در پژوهش حاضر ابتدا برای بررسی وضعیت موجود فضای سبز در سطح شهر و الگوی پراکنش این فضاها اطلاعات بالادستی (طرح تفصیلی ومطالعات انجام شده) مورد مطالعه قرار گرفته است.سپس به منظور ارائه الگوی بهینه از توزیع فضای سبز از روش تحلیل سلسله مراتبی و تئوری های مکان یابی استفاده گردیده است.نتایج بدست آمده از بررسی توزیع فضاهای سبز، نشان دهنده الگوی نامنظم پراکنش و توزیع فضای سبز در سطح شهر ایلام بوده است.چراکه برای منطقه شهری شماره سه هیچ فضای سبزی در نظرگرفته نشده است لذا لزوم طراحی فضای سبز در این منطقه از شهر نسبت به سایر مناطق بیشتر احساس شده ونگارنده موضوع طراحی پژوهش خود را به طراحی پارک منطقه سه اختصاص داده تادر این راستا توانسته باشد درجهت توزیع متوازن فضای سبز درشهر ایلام کوشا باشد.