بناهای تاریخی هر کشور، نمایانگر تاریخ، فرهنگ، هنر و دانش آن ملت است. در سال‌های اخیر، توجه به حفاظت و مرمت بناهای تاریخی به‌عنوان یک موضوع ضروری فرهنگی و اقتصادی، هم در سطح جهانی و هم در سطح ملی، افزایش یافته است. حفاظت از میراث فرهنگی از طریق مداخلات مستقیم یا غیرمستقیم انجام می‌شود و در صورت عدم‌مداخله، این میراث ممکن است هویت و موجودیت خود را از دست بدهد. مداخله به‌عنوان بخشی از «حرفه و دانش مرمت» شامل مجموعه اقداماتی است که به بهبود شرایط کالبدی کمک می‌کند و هدف نهایی حفاظت از میراث فرهنگی، حفظ و بازآفرینی اهمیت تاریخی و فرهنگی یک مکان است. این مقاله با بهره‌گیری از روش تحقیق کیفی و به‌صورت مروری-تحلیلی، به تحلیل اصول و رویکردهای کلیدی در حفاظت و مرمت بناهای تاریخی می‌پردازد. هم‌چنین، مهم‌ترین چالش‌های موجود در این حوزه، از جمله عوامل طبیعی و انسانی مخرب، مسائل قانونی و مدیریتی، محدودیت منابع مالی و نیروی انسانی ماهر، و ... مورد بررسی قرار می‌گیرند. در پایان، راهکارهای پایدار با تأکید بر همکاری جامعه محلی، استفاده از تکنولوژ‌ی‌های جدید و ارائه سیاست‌های جامع و یکپارچه برای بهبود وضعیت حفاظت و مرمت ابینه تاریخی ارائه می‌شود. نتایج نشان می‌دهند که برای مواجهه مؤثر با این چالش‌ها، اتخاذ راهکارهای نوآورانه و پایدار امری اساسی است و حفاظت از ابنیه تاریخی تنها یک وظیفه فنی نیست، بلکه یک مسئولیت فرهنگی و ملی به شمار می‌آید که مستلزم همکاری همه نهادها، کارشناسان و افراد جامعه است.