تحول و گسترش ارتباطات، افزایش درآمد، شکل گیری قوانین جدید، افزایش اوقات فراغت و فزونی انگیزه های سفر، گردشگری در جهان معاصر را با رونقی شگرف به یکی از عناصر و حلقه های عمده ساختار اقتصاد جهانی و رقابت پذیری شهرها در ابعاد اقتصادی مبدل ساخته است. در جهان معاصر، گردشگری به عنوان عاملی جهت بهبود کیفیت زندگی جوامع در حال توسعه تلقی می گردد. در کشورهای صنعتی، توسعه صنعت گردشگری موجب تنوع درآمدها و کاهش ناهماهنگی در اقتصاد می شود و در کشورهای درحال توسعه فرصتی برای صادرات ایجاد می کند. به طوری که نرخ رشد آن از اشکال سنتی صادرات بیشتر است. در واقع امروزه فعالیت گردشگری به عنوان یکی از ابزارهای مهم در شناسایی هویت ملی و فرهنگی، تحصیلی، درآمد و رشد و پویایی اقتصاد شمرده می شود. بر این اساس، نتیجه پژوهش حاضر که براساس مطالعات اسنادی و کتابخانه ای انجام گرفته است بر این اصل استوار است که توسعه گردشگری می تواند سهم مهمی در سه بخش توسعه پایدار اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی ایفا کند.