دوران تحصیلی ابتدایی و شیوه رویارویی معلمان این دوره، نقش بسزایی در شکل‌گیری هویت و شخصیت دانش‌آموزان در زندگی دارد. از جمله شیوه ‌عملکرد و رفتار در دوران کودکی و توجه مستمر به این شیوه تا دوران بزرگسالی از نکات مهم به شمار می‌آیند. تنوع در فرآیند آموزش و پرورش در دوران ابتدایی باعث شکل‌گیری زمینه‌های مهم فکری، اخلاقی، هویتی، معرفتی و فرهنگی می‌گردد. لذا تحقیق پیش‌رو در نظر دارد با بهره‌گیری از هنر داستان‌گویی و پرداختن به اهمیت و سازندگی این امر، به اثرات مستقیم و غیرمستقیمی که بر روی میزان رشد خلاقیت، عملکرد دانش‌آموزان دروه ابتدایی دارد بپردازد. روش تحقیق به کار گرفته، کتابخانه‌ای، کیفی و بررسی مقالات و کتب می‌باشد که با مطالعات و ذکر نکات به استدلال یافته‌ها می‌پردازد. نتایج تحقیق نشان می‌دهد که استفاده از روش تدریس داستان‌گویی خلاق، در حقیقت ارسال پیامی برای نحوه زندگی است. داستان به عنوان الگویی برای این امر در نظر گرفته شده و از این دریچه می‌توان به اهداف مهمی همچون زیرشاخه‌های عملکردی آن مانند ارزش‌های اخلاقی، فرهنگی، پرورش خلاقیت، افکار و عواطف دست یافت و کودک را برای زندگی آینده و پذیرش مسئولیت‌ها آماده کرد.