خانواده و مدارس دو نهاد اجتماعی اثر بخش در هر جامعه می¬باشند. خانواده کوچک¬ترین و در عین حال مقدس¬ترین سلول اجتماعی که براساس یک تصمیم معنوی، خونی و اجتماعی استوار گردید و بیش از هر محیط دیگر نقش اجتماعی کردن کودکان و نوجوانان را برعهده دارد. در تمام جوامع نقش و جایگاه معلمان دارای قداست خاصی است. معلمان با اتخاذ شیوه¬های متعدد و تدابیر خاص معلمی رفتارهای کودکان را در جهت¬ خاصی شکل می¬دهند. یکی از مسائل مهم تربیتی و همیشه مطرح در خانواده¬¬ها و مدارس تنبیه است. با توجه به اهمیت موضوع هدف پژوهش حاضر بررسی و تحلیل برخی آثار تنبیه و تهدید والدین و معلمان بر عملکرد تحصیلی و شخصیتی دانش¬آموزان می¬باشد. در این مقاله ابتدا به تعریف تنبیه و انواع آن، تفاوت تنبیه و تقویت منفی پرداخته و در ادامه معایب و آثار به جامانده از تنبیه و مراتب آن ذکر و در آخر تنبیه از دیدگاه قرآن، ائمه و صاحبنظران تعلیم و تربیت و روانشناسی مورد بررسی قرار گرفته است. نگارنده بر آن است به این پرسش پاسخ دهد که تنبیه و تهدید والدین و معلمان بر عملکرد تحصیلی و شخصیتی دانش-آموزان چه تأثیری دارد؟ پژوهش حاضر به روش کتابخانه¬ای و بررسی کتب و مقالات مرتبط با موضوع انجام گرفته شده است. از مهم-ترین نتایج به دست آمده اینکه، بهتر است والدین و معلمان، این متربیان انسان¬ساز، از تنبیه به عنوان یکی از ابزارهای تربیتی بازدارنده و یا کاهنده رفتار نامطلوب، با توجه به عواقب و آثار به جامانده تا حد امکان از بکارگیری آن خودداری کنند. در صورت لزوم، تنبیه قطعاً در جهت تربیت دانش¬آموز، به اندازه و متناسب با رفتار مورد تنبیه باشد و علت تنبیه برای دانش¬آموز تشریح گردد.