پدیده کمرویی به عنوان یک معلولیت اجتماعی چنانچه به موقع تشخیص داده نشود و درمان نگردد ممکن است آثار نامطلوبی به همراه داشته باشد و رشد شناختی، عاطفی و اجتماعی فرد را به طور جدی متأثر سازد. لذا این پژوهش با هدف بهبود بخشیدن و کاهش مشکل کمرویی دانش آموز انجام شده است. پژوهش از نوع کیفی و آموزش پژوهی و معطوف به محیط آموزشی و کلاس درس می باشد، داده ها از طریق مشاهده، مصاحبه با والدین، نظرسنجی، پرسشنامه، مشورت با همکاران و منابع کتابخانه ای و پایگاههای اطلاعاتی جمع آوری شد. در سال تحصیلی1401-1400 وقتی مشاهده کردم که یکی از دانش¬آموزانم، ساكت، كم تحرك و كم حرف مي باشد در فعالیت های داوطلبانه شرکت نمي کند، ارتباط اجتماعي با ديگر دانش آموزان ندارد و كمتر سعي مي كند در فعاليت هاي كلاسي و فعاليت هاي گروهي شركت نمايد. و مشکل کمرویی دارد. تصمیم گرفتم مشکل او را حل نمایم .بعد از تجزیه و تحلیل اطلاعات، با راهکارهایی همچون ارتباط نزدیک و صمیمی با او، تشویق، دادن مسئولیت به وی با در نظر گرفتن توانائی هایش، استفاده از روش بازی در قالب های مختلف سعی کردم مشکل کم¬رویی را در وی برطرف نمایم و بعد از اجرای راه حلها مریم فرصت اندیشیدن، ابراز وجود و مداخله موثر در فعالیت‌های آموزشی و پرورشی مدرسه را پیدا کرد و فرصت مناسب برای تمرین و کسب تجربه برای مسئولیت های آینده در زندگی شخصی و اجتماعی را به دست آورد و از یک دانش آموز کم¬رو، منزوی و گوشه گیر ابتدای سال به یک دانش آموز فعال، شاد و با نشاط در پایان سال تبدیل شد.