گردشگری در مفهوم پایداری ،در بر گیرنده پردازش معنایی خاص خود است ،زایش این مفهوم در ادبیات گردشگری ،حاصل تلاش در جهت دستیابی به پایداری در تمامی زمینه های توسعه است ، توسعه پایدار یکی از اهداف عینی این عصر از صنعت گردشگری است ،پس اندازه گیری عملکرد و اثراتش در مقصدهای گردشگری یک ضرورت است .بنابر این پژوهش¬حاضر با ارزیابی پایداری توسعه گردشگری در روستاهای هدف و نمونه گردشگری شهرستان نوربا استفاده از روش شناسي توصيفي تحليلي، پيمايشی به بررسی ابعاد و شاخص هاي مؤثر در پايداری گردشگري روستایی پرداخته که طی آن به منظور گردآوری اطلاعات از روشهای اسنادی و کتابخانه ای استفاده شده است. جامعه مورد مطالعه در اين تحقيق روستاهای هدف و نمونه گردشگری شهرستان نور می باشدکه بر اساس فرمول کوکران 310 خانوار به عنوان حجم نمونه انتخاب شده است .اطلاعات گردآوری شده براساس آمار توصیفی و استنباطی با استفاده از آزمون اسپیرمن و مدل بارومتریک پایدارمی باشد .یافته های پژوهش نشان می دهد که گردشگری در پایداری زیست محیطی، اجتماعی-فرهنگی و اقتصادی روستاهای هدف و نمونه گردشگری شهرستان نور رابطه معنا داری وجود داردو ماهيت عملكردي گردشگري ، نشان مي دهد كه وضعيت پایداری از سطح متوسط در ابعاد زیست محیطی ،اقتصادی و اجتماعی فرهنگی به سمت ناپایدار بالقوه (ضعیف ) و ناپايدار در حال شكل گرفتن است و ادامه روند فعلي با گذار از وضعيت بالقوه ناپايدار، در آينده اي نزديك به وضعيت ناپايدار ختم خواهد شد.