بهداشت مسکن روستایی به مجموعه شرایط کیفی و کمی اطلاق می شود که تحت آن شرایط نیازهای اساسی جسمی و روحی ساکنین مسکن تأمین می گردد. شاخص هایی که اکنون در وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی به صورت سالیانه از وضعیت بهداشت مسکن خانوارهای روستایی استخراج می شود بسیار قدیمی و کلی نگر بوده و جوابگوی نیازهای امروزی نمی باشد. بنابراین نیاز به بازنگری این شاخص ها و ارزیابی وضعیت بهداشتی روستا ضروری به نظر می رسد. پژوهش حاضر به روش تحلیلی-توصیفی و با هدف بررسی وضعیت بهداشت مسکن روستاهای دهستان بربرود شرقی شهرستان الیگودرز استان لرستان انجام پذیرفته است. جامعه آماری شامل جمعیت خانوار روستاهای بالای 20 خانوار دهستان بربرود شرقی در سال 1390 به تعداد 17 روستا و تعداد خانوار 1949نفر می باشد که بر اساس فرمول کوکران تعداد 324 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و فرضیه ها نیز با آزمون تی تست مورد سنجش قرار گرفتند. نتایج بیانگر آن بود که از بین 4 فرضیه مدنظر تنها فرضیه اول مورد تایید واقع شد و بنابراین وضعیت بهداشتی ساختمان و نحوه قرار گیری و نورگیری و.... در وضعیت مطلوب قرار گرفته و بنابراین فرضیه مد نظر مورد تایید قرار گرفت. سایر فرضیه ها همگی رد می شوند، و بنابراین وضعیت بهداشتی تجهیزات مختلف در مسکن روستا در وضعیت مناسب قرار ندارد و شاخص های بهداشتی در آن رعایت نشده است، همچنین وضعیت دفع زباله و فاضلاب نیز در جایگاه مطلوب نیست و وضعیت نگهداری دام و طیور نیز بر اساس شاخص های بهداشتی جهانی مطلوب نمی باشد و بنابراین مسئولین باید ضمن ارائه آموزشهای لازم و تخصیص اعتبارات مختلف در این زمینه اقدامات لازم را مبذول دارند.