بررسی اثر ذغال بیوچار تهیه شده از کمپوست شهری بر خصوصیات مورفولوژیکی گیاه پروانش(Cathrantus roseus) در دور های مختلف آبیاری طی آزمایشی در فالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال زراعی 1401-1402 در مرکز تحقیقات، آموزش و مشاوره فضای سبز شهرداری منطقه 12 انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل دور آبیاری در چهار سطح( آبیاری پس از 5، 10، 15 و 20 روز) و مصرف ذغال بیوچار در چهار سطح( صفر یا شاهد، 10، 20 و 40 درصد وزن بستر کاشت) بودند. تجزیه واریانس نشان داد که اثر دور آبیاری بر تمام صفات مورد بررسی معنی دار بود. بين سطوح مختلف ذغال از لحاظ اثر بر كليه صفات اختلاف معني دار ديده شد. با افزايش تعداد روزهاي دور آبياري از 5 به 20 روز محتوي آب نسبي برگ و كلروفيلa به ترتيب ،36/64 ،35/27 و 45/77 درصد كاهش داشت. در بين سطوح ذغال بیوچار نيز استفاده از20 درصد ذغال در مقايسه با شاهد، محتوي آب نسبي برگ، كلروفيلa و عملكرد خشك گل را به ترتيب ،16/18 4/24 و 23/68 درصد افزايش داد. بالاترين شاخص سطح برگ، ضريب هدايت روزنه اي، كلروفيلb به كاربرد 20 درصد ذغال در نسبت وزنی بستر کاشت و دور آبياري بعد از 5 روز اختصاص یافت. بنابراین جهت دستیابی به بهترین عملکرد گل پروانش، دور آبیاری 5 روزه و اختصاص 20 درصد از وزن بستر کاشت به ذغال بیوچار توصیه می شود.