افزایش جمعیت دنیا و کمبود منابع غذایی موجب رشد تکنولوژی و استفاده از دانش جدید کشاورزی به منظور تولید بیشتر شده است . آفت کش هایی که برای افزایش محصولات کشاورزی به کار می روند دارای مقادیر باقیمانده بر روی این محصول هستند که اگر مقادیر شان از حد مجاز فراتر برود سلامت مصرف کنندگان را تهدید می کنند . در این تحقیق باقی مانده آفت کش های دیازینون و مالاتیون در محصول ذرت منطقه مغان بررسی شد . بدین منظور پس از نمونه گیری به روش تصادفی از مزارع منطقه مغان استخراج نمونه ها به روش QuEChERS صورت گرفت بدین ترتیب که استخراج با استو نیتریل و اسیداستیک انجام گرفت . آنالیز نمونه ها توسط آزمون آماری تستT و مقایسه دوتایی میانگین باقی مانده سموم شناسایی شده در نمونه ها مطابق با مجاز استاندارد كدكس بود. حداكثر غلظت باقيمانده سم مالاتيون 1/89ppm و حداكثر غلظت سم ديازينون 0/44ppm بود كه با توجه به حد مجاز استاندارد كدكس كه 2ppm مي باشد غلظت مالاتيون نزديك به حد مجاز استاندارد بوده و با توجه به این مطالعه می توان به ضرورت توجه مسئولان و زمان استفاده از سموم کاربردی همکاریهای تعریف شده وزارت کشاورزی و بهداشت اشاره نمود.