پژوهش حاضر در قالب طرح بلوک¬های کاملا تصادفی بر پایه آزمایش فاکتوریل با ترکیبی از چهار سن مسیر چوبکشی (15، 25، 35 و 45 ساله)، موقعیت¬های مختلف شیارهای چرخ ایجاد شده در اثر عبور اسکیدر (شیارهای سمت چپ، راست، قسمت میانی و منطقه شاهد) در سه تکرار انجام شد. برای نمونه¬گیری در داخل جنگل (منطقه دست نخورده)، به فاصله 30 تا 40 متر به موازات مسیرهای چوبکشی، پلات¬های شاهد مستقر شد تا روند بازیابی پوشش علفی در مسیرهای چوبکشی با منطقه شاهد بررسی شود. با ثبت فراوانی گونه¬های علفی در هر قطعه نمونه، اندازه¬گیری تنوع زیستی گیاهی در قالب شاخص¬های عددی غنای گونه¬ای، یکنواختی و تنوع گونه¬ای در هر یک از مسیرهای چوبکشی رها شده در یکی از جنگل¬های منطقه هزارجریب نکا انجام شده است. نتایج پژوهش حاضر در ارتباط با شاخص¬های تنوع زیستی پوشش علفی نشان داد که مقدار عددی شاخص تنوع سیمپسون و شانون-وینر در منطقه شاهد بیشتر از مسیر چوبکشی بوده و با افزایش سن مسیر چوبکشی مقدار عددی این دو شاخص نیز افزایش یافت. همچنین شاخص غنا منهنیک در مسیر چوبکشی بیشتر از منطقه شاهد بود حال آنکه با افزایش سن مسیر چوبکشی تفاوت آماری معنی¬داری در این مشخصه مشاهده نشد. مقایسه شاخص غنا مارگالف در مسیر چوبکشی و منطقه شاهد نشان داد که تفاوت آماری معنی¬داری بین این دو منطقه وجود ندارد حال آن¬که با مقایسه سنین مختلف مسیر چوبکشی، بیشترین مقدار این مولفه در مسیر چوبکشی 45 ساله و کمترین مقدار آن در مسیر چوبکشی 15 ساله مشاهده شد. مقدار شاخص¬های یکنواختی کامارگو و اسمیت-ویلسون در مسیرهای چوبکشی بیشتر از منطقه شاهد بود که با افزایش سن مسیر چوبکشی مقدار شاخص¬های مذکور به طور یکنواخت و معنی¬داری کاهش یافت.