پارچه‌های زیبا و باشکوه همواره از محصولات ارزنده و با اهمیت مشرق زمین بوده است. که می‌توان قدمت پارچه بافی در ایران را به هزاره¬های پیش از میلاد بیان کرد. دوره‌ی صفوی اوج استفاده از نقوش در هنر پارچه بافی است. علاوه بر این، در این دوره، طراحی و تزیینات در آثار، به نهایت دقت و ظرافت خود می‌رسد. که یکی از مهم‌ترین نقوش و نمادهای به¬کار رفته بر روی پارچه‌های دوره صفوی نقش پرنده است، که مفاهیم نمادین و اساطیری خاصی را در خود جای داده است. که به دلیل علاقه وافر حکام صفوی به پوشاک و تجمل گرائی، باعث افزایش رواج نقش پرنده را این دوره را شاهد هستیم. در این پژوهش سعی بر آن است که ضمن مطالعه موردی نمونه¬های برجای مانده، علل توسعه پارچه¬بافی در دوره صفوی و به بررسی نقش و مضامین پرنده در پارچه¬های به کار رفته¬ در دوره اسلامی پرداخته ‌شود. مسئله¬ای که در این پژوهش مطرح می¬شود این است چه امری باعث خلق نقش پرنده در پارچه‌های دوره‌ی صفوی شده است؟ از این¬رو پژوهش حاضر در تلاش است که با روش توصیفی-تحلیلی و با تکیه بر منابع کتابخانه¬ای تدوین شده، با هدف نقش پرنده وکشف آن در هنر پارچه¬بافی به معرفی، شناخت و بیان مفاهیم نمادین مورد تحلیل و بررسی قرار می‌دهیم. نتیجه پژوهش حاکی از این است که استفاده از ترسیم نقش پرنده در پارچه های دوره اسلامی علاوه بر اینکه جنبه¬ی زیبایی و تزئین داشته¬اند، عنصری با معانی نمادین و باورها و اعتقادات گذشتگان را در خود جای داده است.