فردوسی شاعر گرانقدر فارسی زبان از قهرمانان ملی ایران به شمار می¬¬آید‌‌‌، فردوسی عمر خود را صرف سرودن شاهنامه کرد و با این اثر بزرگ خود به زبان فارسی عمر جاودان بخشید. ابوالقاسم فردوسی طوسی شاعر حماسه‌ سرای ایرانی و سراینده شاهنامه، حماسه ملی ایران، است. فردوسی را می توان از بزرگ‌ترین شاعران پارسی گو دانست که از شهرت جهانی برخوردار است. فردوسی را حکیم سخن و حکیم طوس نام نهاده اند. در واقع شاهنامه پایه زبان فارسی را غنی و محکم کرده است و مجال فراموشی این زبان شیرین را به تاریخ نداده است. فردوسی با آگاهی از هویت و زبان فارسی؛ تاریخ شکوهمند ایران را به زبان فارسی تدوین کرده است. فردوسی 35 سال از عمر خویش را صرف سرودن شاهنامه کرد و می توان گفت با این اثر بزرگ نام خود را در تاریخ زبان فارسی ثبت کرد . علی اکبر دهخدا؛ ادیب؛ لغت شناس؛ سیاستمدار و شاعر ایرانی بود. دهخدا مؤلف و بنیان گذار لغت نامه دهخدا نیز بوده است. لغت نامه از جمله مهم ترین آثار ادبی تاریخ معاصر ایران است که این اثر در بیش از ۵۰ جلد چاپ شده است که در آن معنی واژگان و شرح آثار ادبی و تاریخی زبان فارسی نوشته شده است. دهخدا بالغ بر ۴۰ سال از عمر خود را صرف تألیف این شاهکار ادبی کرد.کتاب لغت نامه چنان تأثیری بر جاودانگی ادبیات فارسی گذاشت که به باور بسیاری از افراد این مجموعه پس از شاهنامه فردوسی غنی ترین گنجینه از هویت زبان فارسی ایران محسوب می¬شود.