هنر اسلامی، تجلی مفهوم «وحدت در کثرت» در آثار آن دسته از هنرمندانی است که جلوه¬های متنوعی از مفهومی واحد را در هنرهای مختلف، خلق و آثاری حیرت‌انگیزی در برابر چشم مخاطبان خود قرار داده¬اند. در این میان نگارگری به عنوان یکی از شاخه¬های مهم و کامل هنر اسلامی از نقوش هندسی به‌خصوص نقش‌مایه-ی ستاره هشت‌پر که بیانگر روشنایی نور الهی و رجعت به عالم توحید هستند، بسیار استفاده کرده است. با توجه به تأثیرات موضوعی و ساختاری نگارگری بر نقاشی معاصر، این نقش‌مایه در نقاشی نوگرای ایران نیز تعمیم یافته است و در آثار هنرمندانی نظیر ایرج اسکندری قابل مشاهده است. هدف از پژوهش حاضر بررسی و تحلیل چگونگی نمایش ستاره هشت‌پر در نگارگری گذشته و چگونگی بروز آن در آثار ایرج اسکندری، هنرمند معاصری که وجوه زیبایی‌شناسانه هنر اسلامی در آثارش متجلی است، می¬باشد. همچنین در پاسخ به پرسش اصلی که عبارت است از: ستاره¬ی هشت‌پر به عنوان بن‌مایه¬ی اسلامی در نقاشی نوگرای ایران و آثار ایرج اسکندری دارای چه جایگاهی است؟ این نتیجه حاصل شد که ایرج اسکندری، با به کارگیری اندیشه تصویری و بهره¬گیری از مؤلفه‌های هنر اسلامی مانند ستاره¬ی هشت‌پر در آثارش، قالبی تازه و ساختاری نوین را ارائه کرده است و با تعمیم به دیگر آثار خود و تأکید بر آن نقش‌مایه، در القاء این بن‌مایه¬ی اسلامی به مخاطب موفق عمل نموده است. مقاله¬ی حاضر به روش توصیفی-تحلیلی و گردآوری اطلاعات با جستجو در منابع کتابخانه¬ای و مصاحبه انجام شده است.