اثرات غلظت آلاينده‌ها بر روي بيماري‌ها از مهمترين عوامل تاثيرگذار بر افزايش يا كاهش مرگ‌ومير و ابتلا به بيماري‌هاست كه به تبع آن به بالا بردن كيفيت زندگي بويژه زندگي شهري كمك مي‌كند. هدف از انجام این پژوهش بررسی اثر آلاینده‌های هوا بر میزان مرگ‌ومیر ناشی از سکته قلبی در شهر مشهد طی سال‌های 1390 - 1384 می باشد. داده‌های مورد استفاده در این پژوهش عناصر آلاینده هوا شامل منوکسیدکربن،ذرات معلق، دی اکسید نیتروژن، ازن، دی اکسید گوگرد(Co,Pm10,No2,o3,So2) و مرگ ومیر ناشی از بیماری‌های قلبی در شهرمشهد طی دوره مورد مطالعه است. در پژوهش حاضر از روش همبستگی آماری بین متغیر وابسته سکته قلبی و متغیر مستقل آلاینده‌های هوا استفاده گردیده‌است، که نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد ارتباط قوی و معنی داری بین آلاینده های هوای و مرگ ومیر ناشی از سکته قلبی در فصل زمستان و ماه دی وجود دارد ولی در بقیه ماه های این فصل ارتباطی به چشم نمی خورد علاوه بر این در ماه فروردین پارامتر o3 و No2 ارتباط معنا داری با مرگ و میر دارند و در ماه اردیبهشت تنها این همبستگی با آلاینده o3 مشاهده می شود و با بقیه آلاینده ها همبستگی معنا دار قابل مشاهده نیست در بقیه ماه های سال نیز هیچ گونه همبستگی بین هیچ کدام از آلاینده های هوا و مرگ ومیر ناشی ازسکته قلبی دیده نمی شود. نتایج پژوهش حاضر موید آن است که آلاینده ها در فصل زمستان بیشترین تاثیر را در مرگ و میر ناشی از سکته قلبی داشته است زیرا بیشترین همبستگی بین آلاینده ها و مرگ ومیر را در دی ماه شاهد بوده ایم.