اثرات پارامترهاي آب وهوا بر روي بيماري ها از مهمترين عوامل تاثيرگذار بر افزايش يا كاهش مرگ ومير و ابتلا به بيماري هاست. هدف از انجام این پژوهش بررسی اثرعناصر اقلیمی بر مرگ و میر ناشی از سکته قلبی در شهر مشهد طی سال های 1390-1384 می باشد. داده های مورد استفاده در این پژوهش شامل داده های اقلیمی شهر مشهد(دما، رطوبت نسبی، فشار هوا و باد) و مرگ ومیر ناشی از بیماری های قلبی در شهرمشهد طی دوره مورد مطالعه است. در پژوهش حاضر از روش همبستگی آماری بین متغیر وابسته سکته قلبی و متغیرمستقل پارامترهای اقلیمی استفاده گردیده است، که نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که ارتباط قوی و معناداری بین دما و مرگ و میر ناشی از سکته قلبی وجود دارد. این ارتباط در فصل های بهار، تابستان و زمستان معنادار می باشد در صورتی که در فصل پاییز هیچ ارتباط معناداری بین این دو متغیر مشهود نیست. بین سایر پارامترها (رطوبت نسبی، فشار هوا و باد) و مرگ و میر ناشی از سکته قلبی هیچ ارتباط قوی و معناداری مشاهده نمی گردد. بنابراین می توان گفت که هوای بسیار گرم یا سرد، خطر ابتلای زودرس به بیماری‌های قلبی و عروقی را افزایش می‌دهد. نتایج پژوهش حاضر موید آن است که دمای حدی و فرین بیشترین تاثیر را بر سکته قلبی داشته زیرا همبستگی بین دما و مرگ ومیر سکته قلبی در ماه های تیر و دی مشاهده شده است و همچنین آلاینده ها در فصل زمستان بیشترین تاثیر را در مرگ و میر سکته قلبی داشته است زیرا بیشترین همبستگی بین آلاینده ها و مرگ ومیر را در دی ماه شاهد بوده ایم.