نرگس گیاهی سوخ‌وار که در فضای سبز و همچنین به‌صورت گلدانی کاربرد دارد. برای بهبود کمیت و کیفیت محصولات کشاورزی استفاده از تنظیم‌کننده‌های رشد گیاهی توسعه یافته است. از مهمترین این تنظیم‌کننده‌ها تریازول‌ها می‌باشند. به‌منظور بررسی اثر یونیکونازول بر میزان کلروفیل، کاروتنوئید و محتوای فنل کل گل نرگس آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی انجام گرفت. فاکتور اول یونیکونازول (5 و 10 میلی‌گرم در لیتر محلول‌پاشی، 5 و 10 میلی‌گرم در لیتر غوطه‌وری) و فاکتور دوم دو گونه نرگس (شمال و شهلا) بود. طبق نتایج به‌دست آمده کاربرد یونیکونازول در سطح احتمال یک درصد میزان کلروفیل کل را تحت‌تاثیر قرار داد. بیشترین میزان کلروفیل در تیمار یونیکونازول 5 میلی‌گرم بر لیتر به‌صورت کاربرد خاکی به‌دست آمد که با تیمار 10 میلی‌گرم بر لیتر کاربرد خاکی تفاوت قابل ملاحظه‌ای نشان نداد. بیشترین میزان کاروتنوئید در گونه شمال با محلول¬پاشی 10 میلی‌گرم بر لیتر به‌دست آمد که میزان کاروتنوئید نسبت به شاهد 85/73 درصد افزایش داشت. بیشترین محتوای فنل در تیمار شاهد به‌دست آمد که با تیمار 10 میلی‌گرم بر لیتر یونیکونازول به‌صورت کاربرد خاکی تفاوت قابل ملاحظه‌ای نداشت. با توجه به نتایج بدست آمده استفاده از کندکننده‌ رشد یونیکونازول می‌تواند در بهبود رنگیزه کلروفیل، کاروتنوئید و افزایش محتوای فنل موثر باشد.